Arayış Şiiri - İhsan Kurt

Arayışım kendimeydi kendimde
Kuytuluklar koyaklar dolaştım
Dilimde türkülerden kalma nakaratlar
Kekremsi bir tat damağımda
Çıt çıkarmadım kaçmasın bu an diye
Yüreğimin atışında kamçılandı al yeleli atlar
Her yaklaşmada hep vaatler
Hep umutları kovaladım doludizgin

Çıkarılan tozlar iz bıraktı geride…

Bahar arayış, güz arayış, kış arayış
Yılların adı hep arayış oldu
Yıllar, aylar, günler, saat ve saniyeler….
Çöllerde şırıl şırıl su hasreti
Serabım oldu tepedeyken güneş
Salkım söğüt tevazuunda serinledim
Seraba bağlandı yarınlarda belirsizler
Belki ye çok kurbanlar verildi

Çukurlardan hedef alıp gölgemi vurdu gölgesizler…

Yıllar yaşandı ki vardı…
Vardı ki yaşandı
Oysa hep yalan, hep sanaldı
Kelimelerle boğduk mesajlarla vurduk
İnternet diye yeni bir dünya kurduk
Kimi kendi kurduğu dünyada aradı kendini
Kimi orada yitik bir kul oldu
Bazıları bitik bazısı memnundu

Yangından geriye kalan sadece kül oldu

Kuşlar yerde uçar dalda yer arar
Yaprakların hüznüne aldıran bulunmaz
Suskun gecelerin dilleri doğruluk bıçağı ile kesilmiştir
Acılar melankoliye bağlamıştır ıssız kaldırımları
Ölgün sokak ışıkları yorgunluğundan başını eğer
Gölgeler gölgeleri kovalar bulvarlarda

Yitik utangaçlıklar kaç mevsim var ki kayıp