Sarmış etrafını demir duvarlar
Küçücük bir çocuk hücrede kalmış
Karanlık odada sadece o var
Ne dünyayı ne de kendini bilmiş.
Ömründe görmemiş bir katre ışık
Yakar onu bilinmezin sevdası
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta