Sarmış etrafını demir duvarlar
Küçücük bir çocuk hücrede kalmış
Karanlık odada sadece o var
Ne dünyayı ne de kendini bilmiş.
Ömründe görmemiş bir katre ışık
Yakar onu bilinmezin sevdası
Daracık odada yollar dolaşık.
Hücresiyle her an büyük kavgası.
İster ki; yıkılsın demirden setler,
Çıksın, gezsin, görsün dünyayı bir bir,
Değişik kokular değişik tatlar,
Tat diye bir ses içini kemirir.
Kayıt Tarihi : 1.10.2004 20:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!