Arayış Şiiri - Utku Akar

Günbatımı kıyılarında sakladım yalnız gemilerimi,
Yüzdüm, göklerin şarabının bile eritemediği kin içinde,
Aşağılık ve horluk deryasından süzülen bir hayalle.
Zaferler susamışlığımı dindiremedi, kan ve kederle bile,
Yalnızlığın derinliklerinde yankılanan
Biçâre şarkısı masumların çığlıkları,
Fethedilmiş şehirleri kuşatan yıldızsız gecelerin elemi gibi,
Karanlığa besin olan iniltileri, yankılandı kâinatta.
Tatmin olamazdım, tebeddülle yolumdan saptım,
İçimde birikmiş tortular, savruldu sonsuzluğa.

Babil'in kütüphanelerinde kovaladım bilgeliği amansızca,
Kayboldum gerçeğin, ilahi kudretin, aldatıcı gizemin ardında,
Hükmetmeyi umut ederek, benliğimi işgal eden azametle.
Çağıltılı yeller kırdı kapılarını düşüncelerimin,
Devirdi sallanan kulelerini birden, ardında moloz yığını sadece.
Sadece bir zerrelik kuma sahip olacağımı öğrenerek,
Tan kızılının öptüğü gerçeklik kıyısından,
Görmekteyim, şimdi kahinlerin sözde vukufundan fazlasını,
Giyinerek buruk bir tebessüm, telaşsız ve endişesiz.

Uslanmadım, aradım, yorgun ruhuma sarılan ihtirasla
eskilerin irfanını, yaktım İskenderiye Kütüphanesi'ni,
Gideremeyince Adem’in kelamı rağbetimi,
Birden döküverdi Tanrı önüme kumlarında kaybolan zamanın keşiflerini,
Her bir tanesinde, farklı hayatların mefkureleriyle.
Sevdim, içlerinde Doğu'nun esrarıyla dans eden,
Ansiklopedileri, Batı'nın rasyonalitesiyle büyülenmiş bir arada,
Dünyamı çepeçevre saran karanlıktan bir perde, cezasıyla.

Makine çağında, aç gözlülüğün orduların hüküm sürdüğü yerde,
Tanrı'nın dokunuşunu aradım, doğanın kollarında.
Gecenin sessizliğini yırtan rüzgarın kasvetli hışırtısı oldum,
yağmur özlemi içinde çatlamış toprağın can damarı.
Utangaç bir buluta dönüştüm, yaz gölüne kararsızca yansıyarak.
Münzevi ay, cesur denizcilere dost olarak.

Yağmurun şefkatle başakları okşadığı bir yerdeyim şimdi,
Ayçiçekleri güneşin tan kızılını beklerken hasretle,
Durgun denizlerle neşeli gökyüzünün sarıldığı bu diyarda,
Geçmişe dönüp baktığımda, artık sahip miyim, orası bir muamma,
Kral, şair ve kahinlerin erişemediği ezelî bilgeliğe,
Üzüntü ve acıyla dolu ömürler süresince.