Küre-i arzın içinde bir küredeyim ben
Ötesi de var ufkun, hem aydınlık hem parlak.
Mecnun'un Leyla'sı mı, Yunus'un Taptuk'u mu?
Hangisi bilemiyorum, gönlüme düşen firak.
Küre-i arzın içinde bir küredeyim ben.
Buğusu bu fanusun silinmiyor elimle.
Gözlerimden de içre gönlümle köleyim ben.
Leyla'mı arıyorum, söylenmiyor dilimle,
Taptuk'umu arıyorum bulunmuyor ölümle..
Küre-i arzın içinde bir küredeyim ben
Kifayetsizdir bu yer, buğusunu silmeye.
Gözlerimin içinde bir çift göz imiş gönlüm,
Namzettir öteleri görmeye ve bilmeye.
Küre-i arzın içinde bir küredeyim ben.
Çaredir diye aşka yol İstanbul'a düştü.
Sınırlar büyüyor içinde asudeyim ben
Sığıyor gönlüme İstanbul oysa bir düştü,
Surları yıkılldı içimde İstanbul düştü...
24 Nisan '04
Hasan Safa ÇileKayıt Tarihi : 30.8.2004 20:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!