Arayış Şiiri - Muammer Gökçay

Yıllar süren bir merakla aradılar mutluluğun sırrını
Feylesoflar maddede buldu hikmeti
Dervişler zikirle tattı hakkın muhabbetini
Aramakla bulunmayan lakin bulup ta arayanlarındı aşk hazinesi
Cümle âlem ister ki hemen oluversin nefsin isteği
Öyle bir saadete erki mevcudat esir olsun sevdana
Şimdi sen söyle;
Dervişte midir keramet
Yoksa varlıkta mıdır hakikat
Eğer bu ikisinde değilse gayrısını var sen keşfet
Yoldaki sualleri boş bırakıp geçmeyesin
Engeller çok deyip gerisin geri dönmeyesin
Şayet hakikati bulmak ise muradın
Uzun olan bu yolda sebat kılasın
Hatırla elest bezmindeki sözünü
Rahmanın sorusuna belayla mukabele edişini
Âlemi ervahtaki söze sadık kalır isen
Arşın gölgesinde fısıldarlar mutluluğun sırrını,
Yolu hak bilirsen
Akıl kıl hayatı demiyor kuran aklet buyuruyor
Gözüne inen madde olunca basiret bile bağlanıyor
Gövde içinde kurt
Âlimcikler ayetleri tarihe hapsediyor
Bu gördüğüm “bence” hakikat deme
Bir bak bu meydanın erlerine

Keder çile ve hüzün talip olduklarına gebe
Bu meydan imtihan meydanıdır
Hakikatle mecaz varlığa perdedar,
Zahir ile batın inancın rüyasıdır
İç içe geçmiş bu sırlar
Zaman değirmeninde un olmuş küçük birer buğdaydırlar.