Arayış Şiiri - Furkan İbrahim Çalışkan 2

Bir baharda ağaç dökerken yapraklarını,
Bir daha duyulur mu aşkın kuruntulu yankıları,
Bir daha dalar mı insan kendine bakmayan,
Gözlerin ufkunda bulur mu rüzgarı?

Onu konuşmayan sözcükte arar mı kendini,
Onu hatırlamayan akılda hatırlanmak ister nedenli,
Atar kalp gerçekten yüreğe bağlıysa bu denli,
Bir bardak çay misali aşk bu, demli.

Kimi caddelerde duvarda adın,
Kimi kaldırımda peşinden adım adım,
Dönüp bir baksan ardına,
Senin hasretinle yaşaran gözler, kadın!

Ağlatma sabahlara kadar bu gönlü deli,
Aşkın hoyrat fırtınası bir lodos yeli,
Vurur parçalar, sağ bırakmaz beni,
Senin gözlerin içinde ölmek damla damla.

Belki bir toprak olurum geçtiğin yolda,
Veya kokladığın bir çiçek her daim burnunda,
Ben seninle vücut bulmaya hazırlanmışken,
Sadece adını sayıklatmakla bırakma!