Arayış Şiiri - Abdurrahman Kırıkçı

Bir va-veyla depreminde, ıslanıyor kirpiklerim
Akıyor yanaklarımdan, ezelimi yıkayarak
Bir esenlik arıyorum, kuruyor can iliklerim
Güneşin zeval vaktinde, vadilerden çağlayarak
Abı hayat fışkıracak, susadığım pınar sensin
Bir sayeban arıyorum, kor ateşlerden kaçarak
Küllerimle savrulurken, sığındığım çınar sensin

Çığlıklarım fısıldıyor, çarpıyor bak yokuşlara
Yalnızlığın burcundayım, ağarıyor sisli sabah
Tutunarak uçabilsem kanadı kırık kuşlara
Bir sevdanın mahzeninde, çırpındığım gizli günah
Ruşenime hüzün düşse, özlediğim gülüş sensin
Bir gecenin meltemine, üflenirken acı segah
Zifiri katran gecemde, sığındığım o düş sensin

Irmak ırmak akıyorum, sahraya inince yağmur
Gün batıyor ufuk kızıl, şafağa yol arıyorum
Sen gülünce Süreyya’ya, ay imrenir gökler mahmur
Bir sancının depreminde, ben atiyi saklıyorum
Ruhumda ki gök sevdayı, fısıldayan öğüt sensin
Göğsümün kor sahrasında, bir gülistan arıyorum
Yanıp tutuştuğum vakit, sığındığım söğüt sensin

Bir uçurum yamacında, hülyalara dalıyorum
Ötelerden çağırıyor, soluduğum en son nefes
Vadisinde dolaştığım, kanyonları aşıyorum
Turnaların kanadına vurulurken demir kafes
Yüreğime hüzün çökse, aradığım o iz sensin
Bir sevdanın cemresinde, susadığım ılık nefes
Vuslatına ram olduğum, sığındığım o giz sensin

Abdurrahman KIRIKÇI
Ekim / 2018