kızıl acılara boyanmış geceleri izlerdik durmadan
biliyor musun biz seni bu gecelerde özlerdik en çok
ıtır kokusuydu gözlerini açan usulca acıtmadan
uzak gizemli yıldızlardan dünyamıza ulaşan
köşede öylece duran testinin nemiydi belki bizi etkileyen
aşkın buğulu tadıydı yaklaşıldığında sevgiliye yitip giden
toprağı çalındı yüreklerimizin günlerce aylarca
kendini bilmeden yağan yağmurun suyundan selinden
kasvetli bir tanışıklıktı ölüme karşı sezdiğimiz
apartmanlarımızda karşılaştığımız yaşlı dostlardı giderek seyrekleşen
ama sadece ve sadece selamlaştığımız sabah öğle akşam
bütün bunlara inat sarsam sarmalasam sıcaklığını arsız sevgilinin
bakışlarındaki yüreğe garip bir burukluk aşılayan telkinlerine
alışamadığım bir türlü dost telvelerinden esriyen
kurtulmak arınmaktı tek ereğim çoktan yalnızlaşan
içimdeki göktaşının umutsuzluğa yol alan uzun soluklu yolculuğundan
(Stuttgart, 1996)
Recep AltınKayıt Tarihi : 27.1.2015 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!