Ben çok eski devirlerde doğmuşum
Saf ve temiz insanlar dünyasında
Büyüdükçe benliğimi bozmuşum
İnsanlık arayışı esnasında.
Küçük yaşta bedenimi yormuşum
Uçsuz bucaksız tütün tarlasında
Anne baba hasretiyle dolmuşum
Ninemin yere açtığı yorganda.
Sınıfta sesimi kısık tutmuşum
Pekiyi notlarım bela başımda
Yağcılar sırada – zor korunmuşum
İyi ki yardım etmek var kanımda.
Yürekten sevip gül gibi solmuşum
Acı hatırası saklı bağrımda
Kalbimi verip kul köle olmuşum
Onurum susmaz konuşur sonunda.
Kayıt Tarihi : 8.12.2012 20:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
25 Eylül 2009, Kırcaali
![Resmiye Mümün](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/08/arayis-369.jpg)
Tıpkı şiir yazmak gibi sevmek şiir gibi şiir tadında.
Yüreğinize sağlık. Okurken düşündürdü. Güzel ve anlamlı akıcı
TÜM YORUMLAR (3)