Arayış Şiiri - Mümin Düzgün

Gün, gündüzü sırtlayıp
Geceye yürüyorken,
Hatıralar solmakta,
Kızıllığın koynunda.

Kaybolup zihnimde eşya,
Gölgeler uzuyorken,
Yalnızlığım kördüğüm
Düşlerim bir muamma…

Önce girdabındayım,
Sonraysa çıkmazında
Zaman denen dehlizin,
Öğüten kollarında.

Ensemde solukluyor
Nefesi yalnızlığın.
Efendisi olmuşum
Hüzün denen ülkenin

Aşk denen kor ateşte
Nice sultanlar yanmış
Kimi mecnuna dönmüş,
Kimini zebun etmiş.

Sanı sevda denilen
Kayıp bir diyardayım.
Adı yok, adresi yok,
Yolu yok,yolcusu çok.

Bu yokluk diyarının
Bilinmeze adı çok.
Yokluktan halk olalı,
Varlığım yokluğa denk…
16/07/2012 Mümin DÜZGÜN