iki dirhem bir çekirdek kaldı yüreğim
yoksunluğu taşımaktan nasır tuttu ellerim
bir gün gelir ümidiyle puslandı ufka bakan gözlerim
bu muamma deryasında kalakalmış bit tenim
şööyle uzaklardan bir fısıltı geliyor
sakın ümit besleme,gidenler dönmezdiyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta