Arayış Şiiri - Emin Baydil

Bir çıkmaz sokakta bitince yollar
Gönül vadisine kahır döküldü.
Karanlığa nispet sarınca kollar
Zaman, damla damla zehir döküldü.

Her ânı gönüle tokmak saatler
Görmedi hiçbir şey, bak bak saatler.
Binince setlerin üstüne setler
Sandı ki kıyamet, mahşer döküldü.

Nereydi kaçışan, ne idi uçan?
Neydi o su gibi, kimdi o içen?
Yetti be gâfil! Çaldı, çaldı çan
Kimdi o peşinde şehir döküldü? ..

Söndü avuçlarda okunan dua,
Nerede, bu çölde yok mu hiç vaha?
Çok şükür sonsuza, lâ'net günaha,
Dağı delen gözden nehir döküldü.

Yumağın ellere gelince ucu
Zamanı sır gibi verdi sunucu.
'Dök! ' diye denizi getiren sucu
Kırınca küpünden sihir döküldü.

Bulutlar savuştu, gözyaşım dindi
Sulara güneşin gölgesi indi.
Mevsim sonbahar, vakit ikindi
Dilden 'şükür Allah, şükür' döküldü.