Doğuşumun ardından
İlk yaz öpücügü idi gülümsemelerim
Masumlugun derin iç çekişlerini anladım yaşayarak sonraları..
Yaradanın lütfuna erdigimi sandıgım gecelerde
İnsan olarak yine yalnızlıgı yaşadım her gecede
Belkide YARADANseviyordu belkide habersizce
Yalnızlıga sürüklendigim ve bana yansıyan kalabalıgın yalnız edasında...
Düşünürken düşlemeyi ögerendim mutlulugu
Manasına eremedigim uzun kahkahaları atarken...
Anlamadan kendimden hüzünlü derin düş kırıntılarımdan..
Sevmek emek mutluluk ne idi..
Anlamca çogalan yaşarken ögrenilen..
Duyumların huzurla yansımasıydı bedenimizdeki ruhumuza..
Belkide sürekli bir arayıştı
YARADAN dan başka her kulun aradıgı..
Yalnız doguşların ardındaki gizlenen yanıltmayan bebek masumlugu idi......
Kayıt Tarihi : 1.10.2008 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sultan Ünsalan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/01/arayis-243.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!