yokluğun tahakkümü bu varlığa
varlığın anlamını sorgularken ben
içimde sonu gelmez bir kuyu
aklım kendi sonsuzunu ararken
bin hülya sarmış geçmişimi kaybettim
neyi aradığımın sorusunu sorarken
cevapsız insanlığım şimdi yitirdiğim
yürüdüğüm şu yollar tükenirken
sunulan şerbetler altın taslarda
bal içre ağu gelmiş nasılda içmişim
şifasına susadığım acıyan ruhumda
hiç farketmeden kendimden geçmişim
uyanıp açınca gözlerimi gördüğüm ne?
bir adi balçık boğazıma dek gömüldüğüm
kimedir bu tükenmez aidiyet içimde?
zihnim kör sarmal çözülmez kördüğüm...
Kayıt Tarihi : 4.11.2007 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bazen kim olduğunu bilemez insan....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!