Arayış Şiiri - Mustafa Süreyya Sezgin

Yaşamak! ..
Hergün ölen,
Hergün yeni savaşlar veren,
Ve her zaman tükenen duygularımla...
Karanlık gecelerin yüklediği,
Yeni yıkımlar omuzlarımda,
Olmadık hakaretleri yüzüme şaklatanlar,
Beni düşündüklerini sananlar! ..
Sevecek güç yok! ..
Sevecek ömür yok! ..
Sevecek insan yok! ..
Oysa,
Lanet yağdıran gözler,
Beddua yağdıran diller,
Yokluğumu isteyen gönüller,
Dizi dizi çevremde.
Ben, bütün bunların arasında,
Gelecekteki küçük
Sönük bir ışığa,
Bin ümitle bağlıyım.
Ah! .. bu ümit yok mu?
Sürüklüyor beni peşinden,
Taştan taşa çalıveriyor başımı...
Güneş doğar belki bir gün,
Bütün parlaklığıyla aydınlatır dünyamı.
İnci olur belki göz yaşlarım,
Müzik olur dökülür her iniltim.
Söner içimdeki bu ateş,
Bulut olur çıkar gönlümden bir duman...
Başarmak gerek,
Savaşmak gerek,
Ama kime, neye karşı bir savaş
Kendime mi?
Faydasız! ..
Derin bir uykuda gibiyim...
Beynimde yoğunlaşmış düşünceler...
Sonsuzluk...
Sonsuzluk...
Sonsuzlık...
Evren çöküyor bütün yıldızlarıyla başıma.
Meleklerin üzerime gerdiği o narin, ince kanatlar,
Yıldızların aleviyle kül oldu.
Ben yine
Ümitle topladım o yıldızları.
Ellerim yana yana,
Yanan gönlüme attım.
Her yıldıza aradığımı buldum diyerek,
Bin ümitle atıldım.
Yandı gönlüm durmadan...
Beni sevecek, bana dönecek dedim.
Allah'ım ne zaman?
Haftalar... aylar... yıllar...
Yolları gözlemekten,
Haftaları, ayları, yılları beklemekten,
Nefes alıp vermekten,
Ne zaman kurtulacağım?
Unuttum diyorum.
Çünkü unutmam gerekirdi.
Aldanmaktan başka,
Neye yarıyor bütün bunlar?
İşte ben bu zamanda
Ve bu mekanda
Her şeyim
Ve hiç bir şeyim...

Mustafa Süreyya Sezgin

(Akhisar,28.04.1970)