Yine garip oldum bu günlerde.
Sanki yetim kalmış gibiyim.
Yanlız hissediyorum kendimi.
Arkadaşı olmayan çocuklar gibi tek başıma oynuyorum.
Dokunsalar akacak gözpınarlarım
Sesimi duyuramam diye,korkuyorum yanlız günlerimde
Sessizce içime ağlıyorum.
İçimden gelmiyor gülmek.
Oynanan oyunlardan zevk almıyorum.
Sanki kaderine terk edilmiş çiçek gibi
Dalımda solup düşmeyi bekliyorum.
Yaşamak bu değil inan,inanması zor amma
Kendi kaderime güzelim,için için yanıyorum.
Sıkıldım artık bu oyundan
Kendime başka bir oyun arıyorum.
Bende diğerleri gibi,gülüp oynamak istiyorum.
(İsviçre 07.09.2000)
Ferudun BükücüKayıt Tarihi : 11.7.2007 01:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!