Kendimi arıyorum boş sokaklarda
Tanıdık yüzlerde, içimi acıtan mısralarda
Bulamıyorum.
Derken, alıp başımı gidiyorum engin okyanuslara,
Sırılsıklam olup yağmurda, geri dönüyorum çaresiz
Kendimi arıyorum hayalet tepelerinde yalnızlığın
Maskeli yüzlerin arasında bir gölge görür gibi oluyorum
Yanılıyorum yine.
Kendimi arıyorum kayıp kalplerin arkasında
Heyecan kokan anılardan silinmiş gözlerim
Arkası dönük, ağlayan bir yaprak görüyorum
Tam elinden tutacakken bir rüzgar çıkıyor,
Kaçırıyorum onu da.
Kendimi arıyorum, yalnız başıma
Gördüğüm her sima artık yabancı bana
Biri gülümser gibi oluyor ama
Güvenemiyorum
Kendimi gökyüzünde arıyorum en sonunda
Boşlukta kaybolmak pahasına da olsa
Kendimi arıyorum yıldızlarda.
Sonra gülümsüyorum kendi kendime
Neden korkayım ki gitmekten?
Ne önemi var, dönmüşüm, dönmemişim,
Kendimi bulamadıktan sonra...
Kayıt Tarihi : 7.6.2007 15:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!