Arayış Şiiri - Fatih Çınar

seni aramak
ömür boyunca yalnız seni
ıslak kaldırımlarda
ağaç gölgelerinde
sonra parklarda
ve dostların yüzlerinde
hep seni aramak
belki sen
bu şehirde değilsin artık
ne çıkar
kime ne
seni arıyorum ya
belki rastlarım ansızın gözlerine
belkide çok yakındır evlerimiz
her sabah beni görüyorsun belki
kim bilir
sonra akşamların kızıl karanlığında
beni bekliyorsun
bir telaş mavi gözlerinde
belki
bir başkasını düşünüyorsun
bir başka yürek atıyor yüreğinde
olacak iş değil ya
çıldırıyorum bu ihtimallerde

biliyorum
lanet olsun biliyorum
hiç gel demiyeceksin bana
aramak neredeyse
ben hep orada
niçin yaratılmışki bu ayaklar
sakın
sakın birden karşıma çıkma
kaç durma saklan
seni aramak istiyor bu bakışlar
git durma buralarda
durma git
uzak şehirlerde
kahpe gölgelerde
sahtekar gözlerde
hüküm sür
bakarsın oralarada gelirim
yine saklan yine kaç
ben yorulmam yılmam beklerim
deniz gözlerinle açıl denizlere
limanların en büyüğü senin olsun
gemilerin en güzeli senin
yüreğinin sustuğu yerde demirlemelisin
ben küçük bir taka senin peşinde
ararım yine seni
fırtınalı denizlerde

ne bir gün
ne bir ay
ne bir yıl
bir ömür aramalı insan
ne aradığını bilerek
dolu dolu yürümeli kaldırımlardan
hırçın rüzgarlarda alçalıp yükselmeli
sivri taşlara çarpıp kimi zaman
kan akmalı ayklarından
kimi zaman kavrularak geçmeli çölleri
kimi zaman soğuktan buz tutmalı elleri
ararken böyle umarsız
ağlamaklı kimi zaman

bu arayış nafile değil
bir gün bulacağım elbet seni
kaybettiğim bu ülkede
saçlarını trabzondan
gözlerini antalyadan
dudaklarını amasyadan
getirip
bir bir yapıştıracağım
yüreğimde
yinede bir yanın eksik kalacak
kalmalı
yeniden yollara düşmeli ayaklarım
gözlerim aramalı
nihayetinde seni
tastamam görmeliyim
ve o an seni seyrederek ölmeliyim...