Kırk yıldır bu tarlaya insan ekip insan biçtim.
Kimi toprağa kök saldı kimi kaybolup gitti.
Dervişiyle şerbeti,sarhoşuyla şarap içtim,
Hepsi nafileymiş, insanlığım toz olup gitti.
Çok çaba sarfedip kendi benliğimi aradım
Bırakın yüreğimi tanınmıyordu suratım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
