insanlığın,
karneye bağlandığı günlerden geçiyoruz.
yokluk yılları mirim…
insan arıyoruz Diyojen misali
hemen yanı başımızdakinin,
aradığı gibi….
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Çok vahim, çünkü, çok haklı.
Hal böyle ise, insanı kaybetmezden önce başka bir şeyi kaybetmiş olmalıyız.
İnsana yükleyeceğimiz anlamı.
Diyojen olmak
neyi değiştirir artık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta