Arayan BULUR Şiiri - Mustafa Yaralı

Kesme ümidini,düşme yeise,
Elbet çıkılacak bir yol bulunur.
Razı ol taktire,kısmet ne ise,
Şefkatle uzanan bir kol bulunur,

Ne söz verdinse tut, “Gâlü-Belâ” da,
O darda bırakmaz,gelir imdada,
Yeter ki bülbül ol,sen bu dünya da,
Dalına konacak bir gül bulunur.

Bu çile ne sonsuz,ne arpa boyu,
Ne bir çıkmaz sokak,ne dipsiz kuyu,
Çölde susuz kalsa,İbrahim soyu,
Zemzem fışkıracak,bir göl bulunur.

Sen O dost elinden zehir içersen,
Ateşinde yanıp,közde pişersen,
Her yanı bataklık suya düşersen,
Sana da uzanan bir dal bulunur.

Tevhit gerdanlığı boynunda dursun,
Karanlık her yerde bil ki O nursun
Mektebi Resulde nâme olursun,
Zarfının üstüne bir pul bulunur.

Salihler içinde göründün ise,
Cennet kokuları süründün ise,
Muhammed vasfına büründün ise,
Cebrail’ce bilen bir kul bulunur.

Kulun sıkıştığı o zor zamanda,
Sorgun yapılırken ulu divanda,
Sen işin içinden çıkamasan da,
İnşallah şefaat bol bol bulunur.

Allah’ı arayıp bulanı bul da,
Oyalanıp durma delilsiz yolda,
Sen onun aşkından Yaralı olda,
Yaranı saracak bir el bulunur.

22.06.2007