Arayan Bulur Şiiri - Mehmet Baki Öztokmak

Arayan ne bulur, şu loş dünyada
Gam yükü kimimiz, uğramaz sürur
Kimimiz ha bire yaşar macera
Açlıktan ölene ekmek, bir parça...
Hanedir adı,
çok güzel villa veya baraka
Üç adımda bir büyük bir zorba,
Kim varsa darda, kim varsa balda
Bir tarife ki şah damarına…

Arayan bulur, katar katar dert
Kaçabilirsen büyük kerevet
Bu ne elzem bir çırpınıştır ki
Yemez yedirir, giymez giydirir
Baba evlada, anne evlada
Ve yıllar sonra,
“Baba elveda, anne elveda! ”

Yıllar köreltir insanda duygu
Acımak denen kuru yosunu
Yedirir durur insan gururu
Arayan bulur, belki bir huzur?
Haşa min huzur
Dönek dünyada, kötek dünyada
Yok, işte öyle eski vitrinler,
Ölmüşlerinin geçtiği yerde…
Dillenir durur, cinlenir durur
Arayan bulur, arayan bulur
Kör bir kuyudan, kör bir kuytudan
tüm güzellikler
Aynada durur, aynada durur...