Arayan Bulur Şiiri - Hasan Kocamanoğlu

Ayıp bilen gaibden iz mi görür?
Hakk’ın eli olmadan kimler yürür?

Kır, suretini de ruhun sevinsin
Ruhun âlemlerden ilham öğrensin

Gizleme gündüzün yüzünü elden
Gizleyerek yüzün çalma her telden

Nimeti boğaz yese yüz utanır
Kalpte sevgi olanı herkes tanır

Dostun cefası bire bin gibidir
Güzel vefası binde bir gibidir

Kör mesul değil, güzeli görmeden
Gecelerin saçlarını örmeden

Kendini yol erenlerinden sayma
Sarhoş olup da baş aşağı kayma

Umutsuzca yollara diken ekme
Bela çöllerinde çileler ekme

Hakk’a teslim ol da yüzün ak çıksın
Kir ve pasın temizlenerek aksın

Arayan bulur bela ve Mevla’sın
Doğru, temiz ve güzelsen evlasın

Km-130605