ARAYAN ADAM
Hayatı zaman da arayan adam
Yaşıyor yaşıyor kendine uzak
“An” takvimlerinden geçtikçe “her an”
Anlıyor ki zaman ömrüne tuzak
Şöyle bir inişine sürse hayatı
Serilse sırtına huzurdan yatak
Düzelir belki de o vakit bahtı
Sevinçle iç içe hep yaşayarak
Her sabah kalkınca demese bunu
Eyvah! “geçmiş” diye hayıflanarak
Ah bu kaygı sancı yok mudur sonu
Siliverse “son”u ilki bularak
Çelyabinsk, 2011
Kayıt Tarihi : 13.11.2018 04:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!