Arayacaksan… Şiiri - Belgin Turan

Hani hasretin kör kuyusunda,
Dünya sana, sen dünyaya küsersin ya,
Mecbursundur ya ona, sesine,
Sende beni öyle ara…
Mahcup, utangaç, sevgi dolu,
Kendini kaybetmiş deli dolu,
İçin yanarak bir damla suya,
Geç kendinden aç, biilaç ara…
Defalarca tuşlara basıp,
Kalbine bin defa adını yazıp,
Bir nokta gibi hissederek,
Bir hiç gibi ara…
Onurlu bir dilenci masumiyetinde,
Bir yetimin sevgiye aç mahcubiyetinde,
Öylesine tutkuyla ara…
Ya da ben gibi ara,
Önce bir güzel kahret kendine,
Mahpustan kaçan duyguların için,
Yorgun bedenin yataklara düşsün,
Solsun, onsuz ağlayan yüzün,
Zarar gelmesin diye kendini ye bitir,
Aşkından al gücünü, korkunu yitir,
Çemberini kır da öyle ara…
Sesine ilaç kadar muhtaç,
Öyle bağlan ki, olsun başına taç,
Kaldırımlarda ez, yen gururunu,
İki cana bahşet mutluluğunu,
Bir melek gibi ara…
Yok, kıyamam ben gibi arama,
Gönlün şen, yüzün şen ara,
Arayacaksan…

Belgin Turan 29.07.2007