Sen hal diliyle konuşsan da,
Gönlünü gerçeğe kapatan,
Can kulağı ile dinlemedikçe?
Söylediklerinden ne anlar?
Güneşe çıplak gözle bakan,
Dünya gözüyle neyi görür?
Aynasına sır düşürmeyen,
Kendi zahirinde neye takılır?
Sap, samana karışmışken,
Hangi minvalde, yaşanılır?
Hak ile başlanılan, ilk söz,
Hangi haliyle sonlandırılır?
Nefis, hakikat ve gerçekken,
Su gibi, anlaşılır olmadıkça,
Süt gibi, sevgi vermedikçe,
İbadetlerden zevk almadıkça,
Aşk'ı suçlayıp durma gönül,
İnsan insana, Aşk'ı arattırır.
Kayıt Tarihi : 19.12.2013 08:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!