Kış ayında beyaz giydim,
Neyleyeyim kara’sı yok!
İmkân olsa giyer miydim?
Hiç kimsenin sorası yok!
Eve elin boş dönünce,
Çoluk, çocuk üzülünce,
Gel düşünme ince, ince,
Cepte ekmek parası yok!
İkisi de çalışıyor,
İşler nerde karışıyor,
Biri villa da yaşıyor,
Birinin ev kirası yok!
Ucu kimde bu ip’lerin;
Kaynağı kim hizip’lerin?
Şu dünyada garip’lerin,
Öncesi yok, sonrası yok!
Bir ölüm var, birde doğuş;
İstediğin kadar boğuş..
Dolar, boşanır bu koğuş,
Dünya, ahret arası yok!
14.02.1989 / Sinop
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 14.9.2014 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!