Aras Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Ağrı'da bulut yok,
Ağrı'da sis ve soğuk yok
Kağızman'a vardım
Kağızman yağmurlu
Arasa baktım,Aras çamurlu
Aras küskün,Aras dargın
Aras yorgun-argın ve çılgın
Suyu sağır dilsiz ve sakin
Kol,kanatı kırık
Bağrı, yüreği yanık sanki..!
Kumu,taşı,havzası yaslı.

Bereket damarı olan Aras
Hem deli dolu,hem yatkın
Oy olaydım ben olaydım
Kulun,kölen bnen
O toprağına kurban
Ben olaydım sevdalın ben
Oylum oylum her gülün rengine
Dağ,taş,ova öten keklikliğine

Çalın,çırpın ben olaydım
Can Aras sana gün olaydım
Debin,taşın,kumun,suyun
Ve toprarağın yine ben olaydım
Ey Çobanoğlu!
Dost Çobanoğlu
Aras suyu olaydın
Geleydin Çewlîk'de,Erzrum'da
Dağda,bayırda,ovadan
Henüz doğmadan güneş
Ötmeden kuşlar,böcekler
Ho demeden çobanlar
Dolanaydın tek solukta sen
Gideydin,döküleydin korfezlere
Yada umut dolu bir yüreğe

Ve henüz ağarmadan yeryüzü
Sökülmeden kızıl şafak
Gözükmeden koca Güneş
Geçerken Ağrı semalarında
Unutmaksızın Ars'ı
O hoş,güzel debilerinde
Bayırlarında,derelerınde
Kelebekler ve güller
Çiçekler toplarken
Kürdün gelini,Kürdün kızı
Birde gönül sevdası
Mem û Zin'in aşkını
Türkü türkü mırıldanırken
O tükenmeyen yar aşkı
O dağ havası, yürek yarası
Bir de Iğdır ovasını görmek
Kaldırılıp atılaydın sen Mehmet
Bir şafak vakti bir gece yarısı
Delice coşan,azgın Aras’a

Yada esen o deli rüzgara
Bir karayele sessizliğiyle
Bir bahar günün sabahı
İneydin,İstanbul iline
İnerken sen sessizce
Gurbet yolu beklerken
Mehmet’ın annesi

09.05.1976
Afyon