Ararsın Şiiri - Ayhan Selçuk

Ararsın bil ki ararsın
Önce sarılan kollarda bir boşluk olur
İçini doldurmaz bir kişi
Var sanırsın bir ömür boyu
Bir ömür boyu yok olur
Aynı yatakta ömür çürüttüğün
Var sanırsın
Oysaki yoktur

Durgun seller akşamlarını yoklar bir soluk
Sonra ışıltısız gecelerde şehir
Tak tak diye ayak seslerinde
Münzevi bir çığlık olur şehir
Çalar kapını, koşarsın ki
Kimseler yoktur

Güneş doğar meltemlerin gölgesinde odana ışıl ışıl
Ve çılgın sözcüklerde yanındakini ararsın
Kırağı düşmüştür saçlara çoktan eskiyi unutarak
Rüzgâra inat bir o yana bir bu yana sallarsın başını
Bütün dünyanın saçlarında dönmesini beklersin

Bir tutam gül kokusu yayılır köy topraklarından
Yağmur sonrasının iz taşlarıdır kokular
Çektikçe çekersin bir lahza duraksamadan
Başını çevirirde bakarsın her yana
Hepsi maziden önüne gelen hayal perdesidir an be an

Ellerin gider acı dolu kaleme
Son bir cümle son bir kadeh dilinde
Har vurup savurursun isteksizce
Noktanın evveli yazılır defterin son beytine
Kapım aralanmış eyvah! Bilmemişim bu son nefeste