Gerçek aşkı bulup yaşarım diye
Bir çarık bir asa yollara düştüm
Her gördüğüm bana yardır sanmıştım
Ne çare ki nadan kollara düştüm
Leyla'ydı Şirin'di Aslı'ydı derken
Zamanı harcadım gününden erken
Pervane misali aşkla dönerken
Kıble'yi şaşırdım dillere düştüm
Ümitlerim vardı ruhum ateşti
Duygular tutuştu yüreğim pişti
Hasretim elemim Mecnun'a eşti
Vahalar araken çöllere düştüm
Meğerse kolayca bulunmaz imiş
Gerçek aşk pazardan alınmaz imiş
Sevmeden sevgili olunmaz imiş
Sevgisiz ne garip hallere düştüm
Ömrümün son demi kış olup geldi
Hicranım gözümden yaş olup geldi
Esadî acıyla eş olup geldi
Her daim günahkar kullara düştüm
28.10.2004
Esat AnıkKayıt Tarihi : 8.2.2005 21:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (5)