Ararım Yarim Şiiri - Sevim Aslanalp

Ben seni dizede,nağmede değil,
Yerde de, gökte de ararım yarim.
Bana bir gel desen bir versen meyil
Dağları taşları, yararım yarim.

Merhemdir bakışın, onanır yara,
Yanağı gül pembe, zülfü kapkara,
Aynalar kıskansın, saçını tara,
O ipek tenini sararım yarim.

Çileden çıkartsan, aklımı alsan,
İsterim gönlümün içinde solsan,
Gözümden azıcık uzakta kalsan,
Her gelen geçene sorarım yarim.

Kanımı kaynatan başka bir coşku,
İstemem, sensizsem sarayı, köşkü,
Dillerde dolaşan böyle bir aşkı,
Yazmayan kalemi kırarım yarim.

Olsan da uzakta asla fark etmez
Bilirim bu sevda burada bitmez
Hayalin karşımda bir yere gitmez
Boş kalan sayfayı dürerim yarim.

Yedi düvel öteye gider seslerim,
Kalmazsın aç,açık, aşkla beslerim,
Azalmaz gün be gün artar hislerim,
Her derdin önünde dururum yarim.

Damarımdaki kan canımda cansın
İsterim ah tenim teninde yansın
Sayende yüreğim yaşama bansın
Aşkın hamuruna kararım yarim

Eğer ki yanımda yöremde yoksan,
Kapıma rengarenk çiçekler eksen
Tam değildir hayat noksandır noksan,
Ben sensiz zamanı vururum yarim.

20/08/2010