Ararım Sokakların Sesizliğinde

Bana verdin bu dünyayı sense bilinmeyen yerdesin
Severken ayrı gittin o bilinmez beldedemi gezersin
Gönül kervanı yol almış orada acep ne yer ne içersin
İçimiz boşluk dolu merakla hep sen bizleri gözlermişsin

Çocuklar hala yokluğunu tam olarak anlıyamadılar
Bütün ihtiyaçlarını babalarından devamlı aldılar
Yemeleri içmeleri giyme ve gezmeleri hep aynı
Bu yüzden senin yokluğunu yeni yeni kavrıyacaklar

Bunu bir ben bilirim birde benim seninle olan aşkım
Yaza yaza bitiremedim şirlerimde adeta dolup taştım
Beni ancak acıyı çeken gören bilir diğerleri ise şaşkın
Seni çok özledim artık ne oldu bitti kaybolmadı telaşım

Ararım sokakların sessizliğinde dönerken eve bakamıyorum
Çevremdeki insanlardan korkup onlara da bir türlü soramıyorum
Belkide olumsuz cevap alırım diye kendi kendime sorguluyamıyorum
Dönersin bir gün diye bu umudumu sürekli gündemden bırakamıyorum
20.03.2008
Bahattin Tonbul