Bazen sessiz ve derincesine,
Bakakalırım kendi kendime,
Aynada görür gibi olurum eşgalimi,
Ruhumun o engin kumsalında,
Arar dururum kendimi.
Hercai mevsiminde,
Yağan yağmur damlalarında,
Bazen baykuşun ışıldayan gözlerinde,
Bulurum zahirimi.
Bazen ceylanın pür bakışında,
Gümüşi sevdamın çenginde,
Sorgularım kendimi.
İstiridyenin incisinde,
Mor menekşenin menevişinde,
Aşk çanağının dipsiz derinliğinde,
Arar dururum kendi kendimi,
Ama, biçare bulamam gerçeğimi,
İşte o an,
Zamanın sonsuzluğunda
Kaybolur giderim....
Kayıt Tarihi : 3.10.2008 10:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hıdır Yallı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/03/ararim-kendimi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!