Ararat Şiiri - Muhsin Koçak

Körpe yüreğinde saklı, nakış nakış işlenmiş
göbek bağında kesilmiş umutları,
divitin parçasına sarılı beden,
merteg tavana dikilmiş gözlerde
saklı yitik sevdalar...

kavak hstuna asılı heybete saklı güneş,
minik bedene çakılı yarınlar,
gölgesinde saklı kör karannlık sinsi.
zirvesinde güneş hasreti kardelen
yıldızları dermişti gecesinde ARARAT

zemheri düşlerde saklı yitik umutlar,
kök hücre özlem yüklü yarınlar,
Tarihe tekerrür hayat kavgalar,
nakış-nakış işli körpe yürek...

Yırtık pantolon- çıplak ayak
kartopuna sarılı hasret,
umut tacirlerine bahş gelecek
acımasızlığı işlemiş köpre yürek...

sıfırdan altı yaş sendromu
Yokluk,
yalnızlık,
acı,
hasret,
Göz yaşı
iliklerine işlenmiş küçücük beden,
ve sonrasında
çakal uğultulu,
Tilki kurnazlığı,
akbaba keşifli kartal pençesine takılı umut,
leş kargalarına meze hayat,
yarasa görmezliğinde sönen hayaller
bir-bir dokunur tenine ARARAT’ın

Yağdıkça tepesine hüzün,
indikçe sinesine kazma,
sesinde yandıkça kavalın,
sarasılır dünya eteğinde...

DİRİL KÜLLERİNDEN,
KIR BELİNİ, EZ AĞIRLIĞINDA,
KALLEŞİN,
TACİRİN,
FİTNEBAZIN,
YOBAZIN,
SAHTEKARIN,
HAİNİN
....

Dirhem vicdanını, incir çekirdeği yüreğini...
sonsuzluğunda boğ utancını,
iz düşür tarihin tekerrürüne

haykır en zirveden,
yüreğinin en derininden,
sesinin en şiddetinden,
sarsılacak kainat yerinden,