Arar Bulurum Şiiri - Bozkırın Oğlu

Yılmayan yüreğimin “akşam yağmuru.” Gözlerim ararken seni bütün ıslaklığınla! Düşlerde mi geleceksin? Mağrurluğunla… Yelkenleri mi, fırtınada, Dümeni mi, dost pazarında, Gözyaşlarımı, okyanuslarda yitiren “ben” Bir tek seni yitirmeyi Asla! Evet asla! Kabullenemem! Yelkenleri mi, “ fırtınada” Dümeni mi, “dost pazarında” Gözyaşlarımı, okyanuslarda yitiren “ben” Senin ,….. akşamlarımı ıslatmanı bekler, Senin yüzünden severim Ay’dan arı geceleri “ben! ” Gecelerin aşığıyım Kardeşiyim, “ben.” Geceler ise benim “sırdaşım…” Biliyor musun? Yıldızlardan ve ıslak kayalardan Bir de gecenin toprak üstü ışıltılarından… Sorar bulurum seni… Yıldızları şahit gösterir! Ay’ın karanlık yüzünde olsan! Arar bulurum seni! Binerek bir “küheylanın” sırtına Kayan yıldızlarla birlikte! Yol alırız “yeryüzüne…” Yelkenleri mi “ fırtınada,” Dümeni mi “dost pazarında,” Gözyaşlarımı okyanuslarda yitiren “ben” Gökyüzüne çekilmişte olsan! Taşlara yazılmışta olsan! Toprağa süzülmüşte olsan! Saçlarımı ıslatmanı bekler! Seni bende görür! Beni de sende! YÜREĞİMDE BULURUM… “SENİ…” Bir sen olursun, bir de ben! Köysüren 2010