Artık bu hengame böyle devam etmemeli;
kaçak göçek yaşanan aşk ve çıkmaz bir sokak...
Bu sevda, dibi olmayan kör bir kuyu,
lakin, asi gerçekler böler en tatlı yerinde uykuyu...
Ayrılık; ölümden bir önceki durak olsa da,
yenmek, inadına yenmek ihtirasa esir o duyguyu...
Söylemek, hıçkıra hıçkıra ve iki gözü iki çeşme,
öksüz çocukların ezberlerindeki en neşeli şarkıları...
Biz vuralım bizi alnımızdan mertçe,
sırtımızdan kahpece vurup da katilimiz olmasın başkaları...
Kayıt Tarihi : 11.5.2013 22:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!