Araplar Şiiri - Naki Aydoğan

Araplar
Keskin çizgilerin ufuk keser
Yüz dokunu çöl sarmış
Yaşının derinliklerinde
Geçmiş günler petrol akar
Geleceğin yok senin dua et geçmişine
Yeşermeyeceksin
Sen yaşa ben yaşayacağım
Seni gidi yaşlı, yaşlı dünya
Sen ki, genç benim iliğimde
Neslim var.
Hey çöl insanı senin neslin var mı?
Estin Arap baharı…
Seni tanımıyorum biliyor musun?
İşte bir çöl biliyorum o kadar.
Senin kültürün benim dinim he mi?
Seni tanımıyorum.
Senle savaşmadım mı?
Ben.
İngiliz’i Rus’u iyi tanıyorum.
Almanı Amerikan’ı iyi biliyorum
Seni bilmiyorum.
Hakikatten sen kimsin?
Ehli beytimin ana yurdu
Kutsal vatanım
Ama sen kimsin?
Tanımıyorum seni.
Öldün sen yoksun!
Gelmişsin kaf kanaldan tarla almışsın
Kendini mi ekeceksin yeşermezsin
Hakikatten ben seni niçin sevmiyorum
Arap, zencinin bir şerefi var
Senin! Çölün var.
Çöl yaşar mı ölüm yaşar mı?
Sen yaşıyorsun işte.
Din öldürürmüş te bir milletin neslini
Yok, din değil, seni boğan petrol
Çünkü petrolde yaşamasını bilemedin
Batılı bildi
Sen boğuldun
Bende senin inşaatlarında boğulurum
Allah Alalh
Ben Arapları tanımadığımı bilmiyor muşum
Bilen vardır elbet
Onları da tanımıyorum
Tanımadığım var, tanışamadığım
Varlar ama aslında yoklar
Var olan paraları