Arapgir Şiiri - Osman Kaya Malatya

Malatya şehriyle aynı yaştasın,
Arapgir,Arapgir bizim Arapgir,
Kültürünle ilçelerde baştasın,
Yaşadıkça kültür lazım Arapgir.

Muşkiler, Asurlar, Danişment oldun,
Nice sancaklara bağlandın kaldın
Sonunda en güzel adını aldın,
Seni görmek ister gözüm Arapgir.

Selçuklu, Moğollar, Karakoyunlu,
Yerin engebeli halkın imanlı,
Çaldırandan sonra geldi Osmanlı,
Seni candan sever özüm Arapgir.

Bostancık, Boğazlı, Budak, Çaybaşı,
Kazanç , Çimen, Kaynak Düzce’nin kaşı,
Koru, Kayakesen, işlemiş taşı,
Nakış yapmış dizim dizim Arapgir.

Alıçlı ,Çakırsu, Bacalı yolu,
Yeşil Yayla, Aktaş, Onar, Pirali,
Taşdibek, Yaylacık, Tahran, Selamlı,
Andıkça konuşur sazım Arapgir.

Ormansırtı, Eskiarapgir,Çiğnir,
Gözeli,Yukarıyabanlı,Eynir,
Hububat ekerler alem beğenir,
Sugeçti, göstermiş azim Arapgir.

Suceyin,Sağıluşağı,Yazılı,
Gebeli,Kızılca,fidan dizili,
Sinikli, Eşikli,kuyu kazılı,
Kılıçlı’da artar hızım Arapgir.

Sipahiuşağı, yaylaya göçer,
Konducak,kırlarda çiçekler biçer,
Harap Pazar yolu Miran’da geçer,
Miran’da su içer kuzum Arapgir.
Yolların uzanır Halebe gider,
Manusa kumaşın ne desen eder,
Dokuyan o eller görmesin keder,
Budur ak ellere sözüm Arapgir.

Osmanlı yaptırmış camiler hanlar,
Güzel yapıtları anlayan anlar,
Onlardan kalmadır eski hamamlar,
Yetmez bir kaç satır yazım Arapgir.

Şairlerin üstat Fehmi Gür başta,
Halkın ekmeğini çıkarır taşta,
İş seçmez çalışır dolaşmaz boşta,
Yapar dağda bağda kazım Arapgir.

Üzümün efsane düşmez dillerde,
Konuşulur tadı bütün illerde,
Yetişmiş güzelim usta ellerde,
Süsler bağlarını üzüm Arapgir.

Tatil için vatanını seçersin,
Temmuz ayı ektiğini biçersin,
Güz gelince gurbet ele göçersin,
Buruktur yüreğim yüzüm Arapgir.

Kaya der gönlümde benzersin güle,
Vatan sevgisini getirdim dile,
Bağ bozumu olur herkes el ele
Birlik sevgi çare çözüm Arapgir.