Arap'tan Sayma Beni Şiiri - Mehmet Şahan

ARAP’TAN SAYMA BENİ

Zalimlerin kırbacı bedenimde şaklarken,
Zalime sessiz kalan Arap’tan sayma beni!
Zulmederken zorbacı Arap kendin aklarken,
Yağımdan taraf olan Arap’tan sayma beni!

Her kılığa bürünüp her fırsatta hep azan,
Çıkar varken sürünüp sonra da oyunbozan!
Benden gibi görünüp arkamdan kuyu kazan,
Bana gülüşü yalan Arap’tan sayma beni!

Gün geçmiyor ki Türk’ten imdat sesi gelmesin,
Türk’e olan bu zulmü vicdan var mı görmesin!
Türkistan’da, Fizan’da asla insan ölmesin,
Koynumda sinsi yılan Arap’tan sayma beni!

İnsanlık rafa kalkıp hep Arap’ı tutarsan,
Müslüman kardeş deyip o zokayı yutarsan!
Kan kardeşi görmeyip zor gününde satarsan,
Duygularımı çalan Arap’tan sayma beni!

İnsan olan insana Acem de bir Yemen de,
Kalbindeki vicdana Arap da bir Türkmen de!
İkiyüzlü olmasa böyle sözler demem de,
Zalime mazlum satan Arap’tan sayma beni!

Çıkar yoksa tüm liman amelinde atılı,
Görünüşte Müslüman emelinde batılı!
Tarih şahit her dümen temelinde katılı,
Mayasına şer katan Arap’tan sayma beni!

Pîr-i Fâni diyor ki kaptan geçmiş dümene,
İnsanlık ölecekmiş, varsın ölsün kime ne!
Rotasını çevirmiş, hutbe verir Yemen’e!
İnancıma hor bakan Arap’tan sayma beni!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
07.12.2018 - İSTANBUL