Arap Baharı Şiiri - Hanifi Kara

ARAP BAHARI(!)

Dimyat’a giderken piriçten oldu
Karakışa döndü; Arap baharı.
Boynuz umdu ama kulaktan oldu
Serâbı su sandı; Arap baharı.

Överek göklere çıkardı puştu
“Bahar”ı duyunca sandılar muştu
Koca Ortadoğu neler ummuştu
Ateş ile yundu; Arap baharı.

Sanmaki yediğin deve tepiği
Dost zennettin ABD’yi, sapığı
Saman alevi mi sabun köpüğü?
Birden bire söndü; Arap baharı.

Tavsiye edeni hayırla anma
Yeterince yandın gel fazla yanma!
Düşmanın tezini hayrına sanma
Hep ellere kandı; Arap baharı.

Allah’a saygıdır celle ve azze
Güç ver Rabbim güç ver Sen n’olur bize!
Irak/Mısır/Libya; Sûriye/Gazze…
Hepsi birden yandı; Arap baharı...

17/07/’14
Hanifi KARA