Arap babanın hayatı Şiiri - İlhan Özdemir

gözler hiç bir zaman için yalan söylemez, dedi adam! dağ gibi adam!
kanlı bir göz gördü mü bilinmez
kırk yıldır güneş ona haram

bu adam, biraz enteresan
herkes eve dönerken açar dükkanı
bu tezatlığa nasıl alışır insan
içkiyle temizler milletin günahını
demek acılar daha iyi anlaşılıyormuş
fazlasıyla yaşandığı zaman

kaç kişide kaç göz gördü
kaç yıl kaç gece gözlere baktı bu adam
biliyor benim hayatı nasıl gördüğümü
hiç bir gece yatmadı ki beni yatırmadan
hayatı andırsa da bir kördüğümü
anlayamazsın ona yakından bakmadan

gözler dedi babam gözler
evet bu adam ki benim babam
gözlerle farklıdır dedi sözler
sözler verilir dedi kolayca
ama gözler kapandı mı açılamaz
ne bir bıçakla ne de bir tabanca

ağzında bir günahkarlık türküsü güneşsizlik başına vurdu galiba
hani söz değildi aslolan gözdü
gözlerin dedim sanki cennet gibi baba yorgunsun dedim yıkamaktan ölüleri
senin gibi bakan biri daha var mı acaba

bir gün dedi oğul ben ölürsem
yani gözlerinin susacağı anı kastetti
yaz bunları, hayatımın romanını
sus baba dedim, ölüm beni mahvetti
gülümsedi, zorla kapattı ağzını
ama gözlerinin anlattıkları beni benden etti