Arap Atı Şiiri - Sadiye Özhan

Bir varmış,bir yokmuş
Yaşı henüz onaltısına varmamış
Ürkek bir annenin çığlıklarıyla
Bir can düşmüş
Sonbaharın son deminde
Hayat masalının kıyısına
Asker babanın gururu olmuş asker kızı
Duruşundaki onurla
Bilen bilir ya....
Bilmeyenler öğrensin
Arap atı denmiş lakabına
Buğday kokan teni
Mor kısrakların asaletiyle harmanlanmış
Anadolunun en ayaz ovasında
Sapla samanla nefes almış soluğu
Yüreği hiç ama hiç eğilmemiş
Ta ki...........
Gönül ırmağı çağlayıp
Buluşuncaya kadar
Mavinin her tonuyla