Aranku Şiiri - Uluer Oksal Tiryaki

Günün birinde anlayacaksın;
bir pazar günü öğle sonrasında
evde atlet külot dolaşırken
ve elindeki son bira tenekesiyle
geceyi bekleyen iki oktavlık
teninle ve denizi enlemesine kuşatırken
hınca hınç insan vapurları;
iskeleden sessizce evine uzayan yol
odaya çekilmiş beyaz bayrak
yanlış park halindeki araç,
evet içindeki sendin
batık bir geminin mürettebatı gibi

şimdi

o perona yanaşan trendeki,
rayları havalandıran kan bulutuyla
bir akşama ulayan
güneşli bir nisan sabahında
sana katıksız bir şekilde
ilerleyen sren sesleriyle
aniden irkilirken sen!

anlayacaksın...

bir meyhane tuvaletinde gençliğini
sendelerken; anlayacaksın
bir pazar akşamında sessizce
içine boşaltırken kendi öz spermini
evde sik daşşak dolaşırken
melankololi namına henüz bestelenmemiş
üzücü melodileri için küsürlü
sayılara ve küfürlü tezahüratlara
denk gelen bir içtenlikle.

şimdi

yeri değil sulh mahkemesinde
kaybettiğimiz güzel çocukların.

günün birinde anlayacaksın;
bir pazar akşamı sonrasında
etin duman içinde hızla kararırken
bilmediğin bir evin terasında
öğrenemeyeceğin bir lisanın arastasında
sigara endişe ve sesle gün batımı
merasimleri ile dolan arkadaş
mesaileri için katledilen iyi huylu semiz
yaraların tütünsüz nezaretinde
eğilip eğilip kendinin suratına bakacaksın
iyileşmeye.. iyileşmeye.. iyileşmeye..

bu dünyanın utancı kimseyi
temizlemeyecek.

* Arabesk veyahut Death Metal (Oyun Yayınevi)