Aranıyorsun Şiiri - Altan İlhan Arslan

Heyyy, sen!
Bu taş yollardan çok geçiyorsun!
Attığın her adım göze batıyor
Canımı burnuma getiriyorsun.
Her defa cahillik ettin bilmeyerek
Kendine dert arıyor, aranıyorsun!
Ne palaz, kepaze olduğuna bakmadan
Sabrımı sınıyor, sual ediyorsun.
Kalbin yalan dolan, karanlık her leke
Muaf olmuş sanki doğruluk bilmeyen!
Çirkin mi çirkinsin deve yüküyle
Haddini bilmeyen mahlûk oluyorsun.
Kalpazan olsan çalıp çırpsanda
Düzeni bozmaya yemin etmiş gibi
Herkesin cebine el uzatsanda
Bir embesil gibi kıvranıyorsun.
Sana da söz verdi sözün sahibi
En tatlı pınardan su iç istendi
Sen söz bilmedin özü kirlettin
Dişe diş göze göz aranıyorsun.