Aranıyor Şiiri - İrfan Kurşun

Bu gece seni aradım
Tüm karanlık sokaklarında
Her kuytuda
Her sığıntıda aranan sendin
Tiner koklayan çocuklara seni sordum
Kan anonsu yapar gibi
Seni arattım polis telsizlerinden
Boş kalplere haber saldık
Belki birinde ikamete başlamışsındır endişesiyle
Şehir karanlıkla yoğrulmuştu sanki
Evlerde doksan mumluk ampuller dururken
Bir mum alevi senin için titriyordu
Karanlık gölge gibi
Damarlarıma sokulup
Sensizliğimi tokat gibi yüzüme çalıyor
Radyoda bir şarkı başlıyor, sevdaya dair
Kalem tutan eller yokluğun üzerine
Naatlar yazmaya başlıyor
Ay yukarda mağrur
Toprak altımızda mahzun
Şirkdir diye bez bağlayıp dilek tutmadığımız
Kurumuş incir ağacı da sensiz ve çaresiz
Dudaklarımdan nedamet figanları dökülürken
Kalbim göğsümde mahpus
Bir kere bile sana meftunum diyemeyen
Dilimde Allah’a yakarışlar
Sana bu denli yakın ve uzak olmanın verdiği zillet
İçimi seninle kavururken
Cehennem deryası aciz kalıyor hasretin yanında
Göz bebeklerimde gözlerinin hayali
Yanaklarımda ızdıraplı bir ıslaklık
Avuçlarımda yıllar öncesinden kalma ellerinin sıcaklığı
Başım sanki cellâdın kütüğünde
Bu gece şehrin tüm karanlıklarına
Gözlerimle senin resmini çizdim
Üzerine notlar düştüm
Nur’um gönlümü aldın, bari canımı da al ....