Aranan İnsalık Şiiri - Tahsin Koç

Hiç olur mu, iffetli insanın arsızı
Hiç olur mu, kanaatkâr İnsanın hırsızı
Hiç olur mu, Müslüman’ın nursuzu
Ara ki bulasın bu insanlığı

Benim neslime ne jandarma lazım ne polis
Çünkü benim neslim oldukça pak ve halis
İmanlıydı, adildi, merhametli hem de muhlis
Ara ki bulasın bu insanlığı

Ankara’da eskiden olan durumu anlatayım
Köylü yağını peynirini getirip direğe asardı
Alıcı esnaf onu hemen alır götürür tartardı
Ara ki bulasın bu insanlığı

Sonra esnaf parsına verimi diye düşünmezdi
Ne alan satanı görür ne satan alanı görmezdi
Belediye raiçi olduğu için köylü fiyat bilmezdi
Ara ki bulasın bu insanlığı

Belli yerlere konmuştu fakir için sadaka taşları
Sadaka verecek insan koyardı oraya bağışları
Fakir ihtiyacı kadar alırdı dökerdi şükran gözyaşları
Akar ki bulasın bun insanlığı

Esnaf çok gözü tok insandı, bir mal sattım müşterisine
İkinci mal satmazdı hemen gönderirdi komşusuna
O komşuda müşteriyi gönderirdi komşusunun komşusuna
Ara ki bulasın bu insanlığı

İşte! İnsanlığa bu ahlaki ve kanaat veren islamdır
Çünkü Müslüman olanın kendisine güveni tamdır
O biliyor ki geçici dünya yalan, ahret çok yamandır
Ara ki bulasın bu insanlığı

Tahsin der ki Ey; Avrupai çağdaşlar ne verdiniz insanlığa
Ahlak mı, namus mu, adalet mi verdiniz bu dünyalığa
Siz yaşayan bir cani, bir katil, nefsiniz uyarılmış şarlatanlığa
Ara ki bulasın Kur’an ahlakıyla ahlaklanmış insanlığı

Ankara; 04.10.2010