Aranan dost Şiiri - Ahmet Canbaba

ARANAN DOST

Ne zaman
firari ve uçuk birisini görsem
kahkahasının ardına gizlenir
acılarının doyumsuzluğu.
Hani elinden bir şey gelmeyen
soğuk bir çığlık
sabah ayazında uyanır ya yaşama.
Bir düş sersemliği üzerinde
kesilir ya solukları.
İşte soframda
öylesine bir sen.
Otur baş ucuma serseri mayınım

Sesine sokulurduk
söylemlerine yaklaşırdık
bir adım daha
soluk soluğa.
Düşlerindeki anlatımlarının izini sürerdik.
Rüyalarını biriktirirdik yarınlara
Kırk göz
kaynak suyu berraklığı olurdu gelecek.
Tutuklu yanın kalırdı geride.
Bir canın bizim yaşamımıza siper
bir canın göz kulak olurdu.

Şiirinden kan damlıyor kar’a.
Nar kırmızısına dönüyor ufuklar.
Körpe söylemler kanatlanıyor
dudak aralarından.
Sen benim çıkmazım
iç sıkıntılarım
yürek sızım.
Temel taşı
yarınlarımın.
Sen benim vefakar dostum.
Hep anlatacağım hikayelerimin
ilk başı.