Türlü noksanlıkla aradık biz hiç durmadan
Karış karış ettik anadolunun
Güz mevsiminden geçtik yorulduk biz
Baharda yeşeren umutlarımız için
Ne elime bulaşan kirin
Ne de dilime dolaşan küfrün
Aldırış etmeden
Sarar beni şefkatle, alır beni toprak
Hep sonradan anlaşılmıştır
Gitmenin kalmaktan zor olduğunu
Asıl bulununca tükenir ümitler
Kalmamıştır aranan
O zaman kucaklarsın toprağı her zerresine
Kayıt Tarihi : 13.12.2018 09:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!