Aramızdan gidenler sıra bize mi geldi,
Ömür yolculuğunun son durağı mı şimdi,
Kim bilir hangi vakit kimler kuyruğa girdi,
Ölümsüzlük şerbetin içenler var mı kimdi?
Ölümü öldürenler dünyaya meyletmezmiş,
Zamanını sormadan hep hazırda beklermiş,
Ölüme meydan okur, Hakka gönül verirmiş,
Hayat denen rüyayı gerçeğe değişmezmiş.
Nice dostlar gittiler asıl mekânlarına,
Peygamberler de orda sen rüyaya aldanma,
Dünya denen bu hanın yalanlarına kanma,
Gönülden bağlanarak ebedi olur sanma.
Ölüm mutlak bir gerçek bunu herkes bilmeli,
Zamanı bilinmiyor hayat içinde demli,
İhtiyarı genci yok sırası bize gizli,
Gidenler hiç dönmedi mutluymuş hepsi belli.
Ömür denen sermaye, vücut ona bir kafes,
Söylemekle olmuyor yaşama katmalı ses,
Nadide çiçek gibi koklanmalı her nefes,
Dünya denen mekânda iyilik yapmak esas.
22.09.2008
G.O. P./Ankara
Haydar GezmişKayıt Tarihi : 10.10.2008 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
21 Eylül 2008 tarihinde, mesleğe beraber başladığımız Bursa ili İnegöl ilçesine bağlı Yenice kasabası doğumlu arkadaşımız Ahmet EMİRLİ Hakkın rahmetine kavuştu. Bir gün sonra cenazesini köyüne götürerek defnettik ve Ankara’ya döndük. Yakalandığı cilt kanseri onu 48 yaşında aramızdan aldı. Sahur vaktinden önce kaleme aldığım şiirimdir. Kendisine rahmet diliyorum.
TÜM YORUMLAR (1)